Kapıların ardındaki kapılar...
Bazen hayat hep aynı ilerler. Aynı iş , her gün gidilen aynı yol, her gün aynı saatte çalan çalar saat. Aynı günü defalarca yaşadığınızda olur bu zamanlarda çoğu kez. Artık bu aynı ilerleyiş alışkanlıklara dönüşür. Bir zaman "yeter artık bıktım bu tek düze hayattan" deseniz de alışkanlıklarınız sizi öyle bir bağlar ki , kala kalırsınız olduğunuz yerde. İşte sanırım bu şekilde bir 5.5 sene geçirdim. 5 sene böyle geçmedi elbet ama kaldıkça kaldım. Çıkmaya çalıştıkça çıkamadım işin içinden. Sonra çok beklenmedik bir şey oldu ve özgürlük kapısı ardına kadar açıldı. Aslında anahtarı her zaman bende olan bu kapıyı ben açmayınca arkadan biri açtı gibi bir şey oldu . Işık biraz gözlerimi kamaştırdı önce. İlerledim, mecburdum çünkü o kapıdan çıkmaya ki zaten en başta bunu isteyen ben değil miydim ? Ama bazen istedikleriniz olunca da insan ne yapacağını bilemiyor olabilir. Sanırım bende öyle oldum ve hemen özgürlüğümü kısıtlayacak yeni bir kapı arayışına girdim. Buldum da anında ,...
