Defalarca ben demek defalarca felaket demek

İki ayak bir pabuç.  İşte cuma günlerim aynen böyle. İki ayağım bi papuca sıkıştırmaya çalışmışım ama iki ayak bi papuca girer mi hiç ? Girse bile yine olan bana olur.

Öyle ki cuma günlerini sevmez oldum sırf bu yüzden. Cuma günüyle alakası yok aslında.  Ama stresli yapıyor bu gün beni.  Tahsilat için arama mı yapmalı , baskı için gelen işlerle mi uğraşmalı , telefonlara mı bakmalı , ali abinin sorularına cevap mi vermeli bilemiyorum.  Her birini yapmaya çalışıyor, yapamıyorum.  Hepsi yarım yarım . 
Acil iş değilse form bile açmıyorum. Bi yandan müşteriyi karşılıyor, işlerini halletmeye çalışıyorum diğer yandan arancak yerlerin listesini çıkartmaya çalışıyorum.  Ali abi bişey soruyor tam konstre olmuşken bir işe, dikkatim dağılıyor. Soruya cevap vermek içinse 3 dk düşünmem gerekiyor.
Aç dahi olsam yemeğe çıkacak vakti bulamıyorum.  Çünkü para hep galip geliyor. Ne kadar çok kişiyi ararsam o kadar paranın gelme ihtimali var. Para benim cebime girmiyor elbet ama ali beyin moralini yüksek tutuyor en azından.  Diğer türlü hem parasız,hem yüzü beş karış, hemde asabi bi patronun oluyor ister istemez.  Ee buda bana yansıyor tabi. Nihayetinde on saat yan yana çalışıyoruz.  
Bugün yine bi işle uğraşıyorum.  Ayrıca sabahtan beri hesap listesini çıkartmak için de canımı çıkartıyorum. Ali beyde soruyor "nurseli listeyi çıkarttın mı ?" 
"Hayır hayır çıkaramadım " diyorum. 
"Seni klonlasak ya nurseli " diyor " hem muhasebe, hem grafik, hem telefon  tek maaş tek yemek ..." sonra gülüyor.  Bende gülüyorum tabii. Sonra beynim başlıyor mucizeli bir şekilde çalışmaya. .
Düşünüyorum ki bilim adamları çok gelişmiş bir icatla beni klonlayabilselerdi eğer. Benden defalarca olsaydı.  Evet hayat çekilmez halede gelebilirdi. Ama yinede kopyalarım olsaydı çok güzel olurdu.  Mesela iki tanesini işe gönderirdim , Cuma günleri üç tane göndermek gerekirdi kesin. Ben asılken yetişemediğim işlere üç kopyam anca yetişir nihayetinde.  
Bi tanede evde olması gerek sürekli temizlik yapsın , cam silsin, yer süpürsün ne bileyim. Mutfakta cok iyi olmadığımdan tam iki kopyamdan da mutfağa yerleştirirdim. Sürekli bişeyler pişirsinler. Bi tanede yemek yemek için koymam lazım malumunuz ben çok yemek ayırırım o sağlıklı şeyler yesin brokoli, ıspanak falan bende fast food abur cubur ihtiyaçlarımı karşılarım böylece . Hele öyle bi tanesi olmalı ki kafasını kitaplardan kaldırmasın , sıkıcı tüm edebiyat kitaplarını ezbere bilsin . Bu sayede genel kültürüm tavan yapsın. Bi taneside gitsin alışveriş merkezlerine . En güzel, en ucuz , en kaliteli kıyafetleri, ayakkabıları sonracığıma çantaları alsın.  Tarzıma tarz katsın. Eee benim kopyam olmak öyle kolay degil. 
Ben mi o sırada ne yapacağım ? Tabiki kopyalarım benim yerime çalışırken bende jakuzinin içerisinde meyveli kokteylimi yudumluyor olacağım.  Eee çok çalıştım bu güne kadar. Hemde iki ayak bir pabuçta . Kolay mı ? Benimde hakkım değil midir  biraz dinlenmek canım. Ay durun durun  kokteylimin buzu bitmiş hemen söyleyeyim de değiştirsinler ahahhah (kötü zengin kadın gülüşü ).

Ve birgün teknoloji çok ama çok ilerleyip 
İnsanları klonlayabilseler eminim benim bu yazımdan dolayı klonlamaz aksine klonlanamaz damgası bile vururlar. Yani asla klonlanamıyacağım. Bu durum en çokta ali abiyi üzecek sanırım her neyse hayali bile güzeldi.  Hoşça kalın, asıl kalın...