İLK ADIM

Bugünü diğer günlerden ayıran çok da bir şey yoktu aslında.

Bazen her şey rutinleşir.

Sabah kalkarsın veya kalkamazsın.

Mesela benim gibi biri için işe geç kalmak çok rutin bir şey tıpkı bu sabah olduğu gibi.

Ama ben size aslında bundan bahsetmek istemiyorum.

Ben size bu gün rutinin dışında olan bir şeyden de bahsedemeyeceğim.

Ama rutin gelen şeyleri bozmak için nasıl bir adım attığımı sanırım anlatabilirim.

Sabahları nasıl geç kaldığımı , aslında bunun benim suçum değilde , rüyaların komplosuna kurban gittiğimi 

ve bunu anlamakta güçlük çeken bir patronumun olduğunu anlatmayı es geçiyorum. (bahanede yaratıcılık 0/10)

Anlatmak istediğim şey, bir müşterimin güzel sözleri. Tabi ki doyasıya iltifat etmedi. Demek istediğim bu değil .

Müşterim Yalçın bey ile geçen kısa sohbetimiz işe geç kalmak ile açıldı ve şöyle ilerledi;

Y- Sabah 6da kalkıyorum , her zaman 

b- Nasıl o saatte kalka biliyorsunuz , ben hep geç kalıyorum.

Y- Eğer vücudunu disipline edersen , daha sonrasında beyinde disipline girer ve bir süre sonra bunun rahatlığını hissedersin.

b- Evet bende her sabah erken kalkıp,erken yol almak istiyorum planladığım şeyler için ama bir türlü başlayamıyorum.

Y- Planladığın şeyleri her zaman yapmalısın. Kendine öz saygı için bu gereklidir. İleride eğer bunu yapmazsan yakınındaki insanların sana olan saygısını da sağlamakta zorlanırsın. Çünkü sen kendine karşı öz saygını kazandığın zaman hayata karşı dik bir duruş kazanırsın. Yapabileceklerini yap, hayallerin 10 tanedir ama sen 5 tanesini yapa biliyorsundur. Bunlar için uğraş. Mesela bir pazar sabahı , atla motoruna ve Bakırköy sahiline git, bir deniz havası al,  3,4 km yürü , bir simit al , bir çay iç sonra özel işlerini hallet.

Daha sonrasında konuşmamız bir telefon ile bölündü maalesef. 

Düşündüm ve öyleyse varım dedim. Neden olmasındı ki. 

ve bazı bazı kararlar aldım işte kendimce yine. Disiplinli bir hayat yaşamak , aldığım karar sanırım bu .

Ve hemen telefon ekranıma söyle bir yazı hazırladım 

Sonrasında günüm gayet iyi geçiyordu. Pozitif enerjiyi almış ve etrafa yaymaktaydım.

Tabi bazı insanların sizin pozitif enerjinizi emmekte, Hary Potter'daki ruh emiciler gibidir.

Sömürürler ve bazende kaçamazsınız. Enerjinizi tümüyle teslim eder ,hatta negatife çevirirsiniz.

Maalesef böyle durumlarla karşılaşırsınız. Karşınızdaki insanın kötü ve tamamen haksız olan düşüncesi ,sizi çok yaralar. Canınızı sıkar üstelik bu az biraz değer verdiğiniz biri ise.

Bazen şöyle düşünüyorum ; bazı insanlara sevginin, dostluğun , samimiyetin, sıcaklığın neler olduğunu keşke anlatmaya gücümüz yetse. Ama pek inanmıyorum sanırım buna . Belkide bu yüzden canımı sıkıyorum ya neyse... Akşam oldu erkenden kaskımı aldığım gibi kaçtım.

Tek derdim motoruma binip eve gitmekti ki otoparkta motorumu sağ ve soldan sıkışmış şekilde buldum. Yani iki motor arasında kalmış bir motor düşünün . Sağımdaki motor bir maxi scooter ve o kadar sağıma yanaşmış ki sağ olsun arka sinyalime değiyor o derece. Bir iki itmeye çalıştım olmadı , az kalsın arka sinyalim çıkıyordu. Bir yolunu bulup halletim ama uğraşmadım değil. Bir taraftanda o maxi scooteri olan adama sinirlenmekle meşgulüm. Motorumu güç bela çıkardıktan sonra o maxi scootera yaklaştım ve uyarı olması niteliğinde aynasını bozacaktım. Belki anlar diye umut ediyordum ki aynayı yukarı çevirirken hoop ayna elimde kaldı mı . Meğersem ayna zaten kırılmış mı kırılmış adam bunu bantlamışta öyle sabitlemiş. Eee tabi bende böyle birşeye kalkışınca bomba pimi elimde kalmış gibi birşey oldu adeta . Sağıma soluma baktım gören var mıydı ? Etraf temiz miydi ? Kaçmak için şartlar yeterli miydi ? O an çok panik yapmış olmalıyım ki aynayı takmaya çalışıp olmayınca selenin üstüne bırakıp gazladım. Ama bi taraftan da korkuyorum. Acısı çıkacak da düşücem diye. Bir taraftanda hak etti diyorum , girmeseydi dibime dibime diyorum. Sonra adama yarın not bırakırım durumu şöyle izah ederim diye düşündüm. "Dün motorunuzu motorumun dibine kadar park ettiğiniz için aynanız elimde kaldı (!!!) acelem olduğu için , gitmek durumunda kaldım ama masrafınızı karşılamak isterim. Sizden ricam lütfen motorunuzu park ederken yanınızdaki motorlarında çıkabileceği şekilde park edin!(adamı hasta etmeyin) nurperest ! "

Neyseki aynalar ucuz. Babam 15 lira dedi yani umarım öyledir. Zaten kırıkmış tekrar bantlasın dedi. Her neyse ben bugün sağlam bir küfür yedim ondan eminim. Küfür yemeyede alışıyor insan. Öfkeyle kalkan küfürü yiyor demekki. Benim başıma gelse ben ederdim de o yüzden diyorum. Eğer bu yazıyı okuyorsan maxi scooterli kardeş. Bilesin ki arkandan bende az saydırmadım hani . Beni bir sürü zahmete soktunda akşam akşam bide herşeyin üstüne senin aynanın düşünmem kalmıştı. O da oldu. Baksana buraya bile 2 paragraf yazdırdığına göre sende az değilsin bence. Şimdi elimde kalan aynanı düşünmemek üzere uyumak istiyorum. 

"Düşünme nurperest düşünme aynayı unut gitsin, Düşünme insanların haksız ve kötü fikirlerini düşünme, İyi şeyler düşün hayallerini düşün , Planlarını düşün" işte sanırım beynimi disipline de ettiğime göre bu günlük buraya kadar. Uyuyabilirim...